Obawy dzieci są tematem, który bardzo martwi rodziców. Nie rozumiemy, dlaczego dziecko boi się pozornie znanych rzeczy, ale naprawdę chcemy mu pomóc. Twoje 2-3 letnie dziecko wpadło w panikę i boi się much? Jeśli dla nas dorosłych lęk przed owadami wydaje się dziwny, to wśród dzieci jest powszechny. Poniżej wyjaśnimy, dlaczego tak się dzieje, i doradzimy, co robić.
- Wskazówka pierwsza: rozumiem przyczyny i bądź cierpliwy
Każdy rodzic musi zrozumieć, że dziecko, które zmusza go do zamknięcia okien w mieszkaniu, aby żaden owad nie wleciał do pokoju ani nie urządził na ulicy zaklętych napadów złości, gdy tylko zobaczy muchę, nie chce ci przeszkadzać nerwami - po prostu się boi. Dla nas dorosłych wiele zjawisk jest nieistotnych - muchy, głośne dźwięki, krzyki, cienie, kurz i tak dalej, ale dziecko w ciągu 2-3 lat zna świat i to wszystko może go przestraszyć. Bądź cierpliwy, nie śmiej się z fobii swojego syna lub córki, pokaż zrozumienie problemu, zademonstruj bezpieczeństwo tego lub innego zjawiska - z czasem wszystko minie.
- Wskazówka druga: rozważ naturę dziecka
Są dzieci, które są zdecydowane, mało aktywne i pasywne - zrozumiałe jest, że dziecko, które wszystko traktuje ostrożnie (nawiasem mówiąc, często z przykładem rodziców) reaguje inaczej na coś nowego niż aktywne dziecko, które się czegoś boi, wtedy zwykle nie na długo. W pierwszym przypadku będziesz potrzebować więcej cierpliwości i wyczucia taktu, ale z czasem góra spadnie, ponieważ muchy tak naprawdę nie są przerażające. Możesz wymyślić opowieść o dobrej muchie, a dziecko zrozumie, że owad nie musi się bać.
- Wskazówka trzecia: śledzić przychodzące informacje
Dzieciak widział w telewizji fragment horroru, w którym ogromna mucha zmutowana zniszczyła planetę Ziemię - czemu się nie bać? Albo babcia straszy dziecko muchami, ale nawet nie zauważyłeś, jak poprosiłeś dziecko, aby opuściło trawę, ponieważ są muchy i mrówki, które mogą boleśnie ugryźć ... Miej oko na informacje, które przychodzą do dziecka - a w przyszłości dodatkowe lęki po prostu nie pojawią się.
- Wskazówka czwarta: czytać książki
W sprzedaży są specjalne książki dla dzieci o strachu, w których bohater początkowo się czegoś boi, ale mama i tata wyjaśniają mu, że zjawisko jest całkowicie bezpieczne lub jest przekonany o tym z własnego doświadczenia - i to wszystko, nie ma już problemu. Natychmiastowy efekt nie jest wart oczekiwania, ale przykłady innych ludzi z podobnymi problemami mają pozytywny wpływ na problem dziecka.
- Wskazówka piąta: grać
Możesz zagrać w dobrą muchę, pokazać swoje zdjęcia dziecka w encyklopedii, bajki, w których mucha odgrywa rolę pozytywnej postaci (na przykład stukot muchy, pszczoła Maya (chociaż to nie jest mucha, ale możesz narysować analogię)), idź do zoo - ogólnie , zrób wszystko, co możliwe, aby pokazać, że zjawisko, które przeraża dziś syna lub córkę, jest rzeczywiście bezpieczne. Muchy po prostu żyją i latają, tak jak ludzie bawią się lub chodzą.
- Wskazówka szósta: nie oszukiwać i chronić
Nie powinieneś mówić dziecku, że w pobliżu nie ma much, a nie ma się czego obawiać - prędzej czy później brzęczący owad przyciągnie jego wzrok i po prostu podważysz zaufanie dziecka do siebie. Lepiej powiedz, że go chronią, a kiedy jesteś w pobliżu, absolutnie nie ma się czego obawiać. Dzieciak nadal się martwi, nie chce iść do pokoju dziecinnego, bo są muchy? Weź go za rączkę i sprawdź, czy naprawdę istnieje zagrożenie lub nie ma się czego obawiać.
- Wskazówka siódma: mówić o miłości
Za każdym razem, gdy twoje dziecko rzuca napad złości lub po prostu kurczy się w bryłę, ponieważ jest „zagrożone” przez owady, przytul go, trzymaj w ramionach, powiedz, że kochasz i chronisz przed wszystkimi. Pomyśl sam - strach przed małym człowiekiem jest ogromny, a sam człowiek jest tak mały.
- Wskazówka ósma: nie pchaj
W żadnym wypadku nie powinieneś zmiażdżyć dziecka - jeśli boi się much i dlatego nie chce iść do pokoju, nie ciągnij go tam siłą, ponieważ „wymyślił dla siebie głupie rzeczy”. Szanuj uczucia syna lub córki, wcześniej czy później to pomoże.
- Wskazówka dziewiąta: muchy - nie są przerażające
Kupuj zabawki w postaci owadów, baw się z nimi dobrze, ucz swoje dziecko, aby nie bać się owadów stopniowo i na pozytywnych przykładach.
Wskazówka ogólna: zachowaj empatię
To naturalne, że dla ciebie lęk przed muchami jest czymś głupim, ale nie masz 2-3 lat. Nie zostawiaj dziecka samego z jego fobiami, zresztą nie wyśmiewaj się z niego i nie wieszaj etykietek takich jak „tchórze” - dziecko ma przed sobą całe życie, a życie ze strachem głęboko w środku jest całkowicie bezużyteczne.
Oto kilka popularnych porad na forach:
syn bał się również za dwa lata, teraz (za trzy) boi się. co oni robili:
- Mogę się bać (chodź tutaj, ukryję się, tata odjedzie (zabije) muchę
- opowiadał bajki i wiersze o owadach. oglądałem szczegółowe zdjęcia
- starszy przed jego oczami bawił się pająkami
- nauczył się porównywać - kto jest mniej / więcej, on lub mucha, pająk
- powiedział (i mówi) o owadach informację biologiczną przystosowaną dla dziecka - kto co je, kto gdzie mieszka.ale IMHO strach przed owadami jest naprawdę uzasadniony. ważne jest, aby nie ingerował w życie. a panika to naprawdę problem
*****
... powiedzieli, że sama mucha boi się, że jest mała, leci do matki itp.
... odepchnął muchę ...... mówimy, że mucha jest mała. Mówię wam, że mucha je, gdzie śpi, jak ogólnie żyje ...
*****
Weź trochę gryzącego robaka, na przykład, w swoje ręce i pokaż córce, wyjaśnij, że to nie jest przerażające, jednocześnie uśmiechnij się itp. Jeśli mój się czegoś boi, robię to i po takich znajomościach moja córka nie boi się tego .
*****
... Zawierały kreskówkę „Maya Bee”…
... oooh, możesz także spróbować opowieści o lataniu tsokotuha) dzięki za pomysły!) ...
Czytamy również: Co zrobić, gdy dziecko boi się głośnych dźwięków | dziecko boi się puli
Lęki z dzieciństwa. Jak nauczyć dzieci radzenia sobie ze strachem?
[sc: reklamy]
Miałem również podobny problem z moim synem, w wyniku czego poszliśmy do psychologa .. Ja sam nie mogłem sobie z tym poradzić .. Strach osiągnął histerię ..
To tylko na pierwszy rzut oka problem może wydawać się absurdalny. Ale w rzeczywistości wszystko okazuje się znacznie poważniejsze. Aby uspokoić dziecko, musiałem nawet wymyślić bajkę, że muchy są naszymi przyjaciółmi.
Mogę powiedzieć, że miałem szczęście, ponieważ miałem tylko jedną rozmowę z dzieckiem, że tak powiem, z serca do serca. Zapytała, dlaczego się boi, wyjaśniła, że się nie boi.
Jesteśmy teraz w tym wieku. Jak dotąd nie ma strachu i mam nadzieję, że się nie pojawi. Ale jeśli tak, przynajmniej wiem, co zrobić, aby uspokoić dziecko.
Moja córka i ja rozmawialiśmy długo o tym, dlaczego nasz mąż i inne owady nie powinny się bać ... Ale w końcu przestała się ich bać, co jest świetne. Nawet ja sam jakoś się uspokoiłem.