Niektóre pytania dzieci są dosłownie kłopotliwe. Nie będąc przygotowanym, niektórzy rodzice tłumaczą ten temat lub głupie pytania swoich dzieci, obrażając je. Jak nauczyć się odpowiadać na niezręczne pytania syna lub córki, a tym samym wzmocnić ich zaufanie do siebie?
Znany psycholog Wayne Fleasing ostrzega rodziców - nie wahaj się odpowiedzieć na pytanie dziecka, jeśli okaże się dla ciebie nieoczekiwane. Lepiej powiedzieć dzieciom, że na pewno dasz odpowiedź, tylko musisz najpierw pomyśleć.
Śmiało i puste wymówki dla rodziców - kto nie spotkał się z tym w dzieciństwie? Ignorowanie pytań dzieci powoduje poczucie urazy i rozczarowania, ponieważ w niewielkim stopniu dlaczego (zobacz artykuł - wiek dlaczego) oraz u młodzieży. Aby twoje dzieci nie były zdenerwowane, spróbuj odpowiedzieć na ich pytanie. Oto tylko kilka pomysłów, jak to zrobić.
Dlaczego wyjeżdżasz do pracy?
Dzieciom trudno jest wytłumaczyć, jak ważna jest kariera dla danej osoby; nie rozumieją kwestii dobrobytu finansowego. Dziecko po prostu chce częściej być z rodzicami. Zamiast długich historii, że w pracy płacą pieniądze, za które robisz zakupy - żywność, ubrania, zabawki, płacą za wszelkiego rodzaju usługi, po prostu zwróć trochę uwagi na swoje dziecko. Graj z nim, wspólnie wykonuj rzemiosło lub spacer.
Aby dzieci nie miały negatywnego nastawienia do pracy, nigdy nie mów mu, że nie lubisz swojej pracy i nie chcesz tam iść. Przeciwnie, pozytywnie mów o swoich działaniach. Daj mu znać - nawet podczas pracy myślisz o nim, nudzisz się i czekasz na czas na spotkanie z dzieckiem. Daj mu znać, że jego zdjęcie znajduje się na twoim biurku, a ty często na niego patrzysz.
Na mijające pytanie, dlaczego inni rodzice nie chodzą do pracy cały dzień, wyjaśnij, że różne rodziny zachowują się inaczej, każda z nich decyduje, czy pracować, czy nie.
Dlaczego nie mam tej zabawki, ale wszyscy ją mają?
Duch konkurencji często rozbudza pragnienie posiadania przez dzieci tego, co mają przyjaciele, na przykład interaktywnej zabawki lub nowej mobilnej. Okres dojrzewania pod tym względem jest szczególnie trudny, ponieważ dzieci nie chcą być „czarnymi owcami”, różniącymi się od innych. Ważne jest, aby zrozumieć, że słowa o istniejących zabawkach lub przedmiotach nie zadziałają, dzieci po prostu ich nie usłyszą.
Spróbuj wybrać inny klucz - najpierw powiedz dziecku, że rozumiesz jego uczucia, dzielisz się nimi. Pomoże to przygotować żyzny grunt do dalszej rozmowy. Następnie powiedz, że zamierzałeś dać mu upragnioną rzecz na nadchodzące urodziny.
Kiedy nastolatek zadaje to pytanie, zaoferuj mu rozwiązanie problemu, umożliwiając niezależne zgromadzenie niezbędnej kwoty na zakup. W ten sposób nauczysz go wyceniać pieniądze, przygotowując go do dorosłości. Jeśli rozmowa nie przyniosła rezultatów - dziecko nadal nalega na siebie, po prostu zamknij ten temat.
Mamo, czy jesteśmy bogaci?
Małe dzieci nie rozumieją prawdziwego znaczenia słowa „bogactwo”, mogą jedynie porównywać siebie i swoją rodzinę z innymi. Usłyszawszy, jak jeden z przyjaciół przechwala się wszystkim na temat zakupu ojca - nowego samochodu lub domu, dziecko może wyciągnąć wnioski na temat dobrobytu jego rodziców. Dowiedziawszy się o problemach w pracy ze swoim ojcem lub matką, dziecko może źle zinterpretować informacje i obawiać się, że nie będziesz miał nic do jedzenia ani mieszkania.
Czy dobrze zrozumiałeś pytanie swojego syna lub córki? Co kryje się za nim - zwykła ciekawość czy strach? Zapytaj swoje dziecko, co rozumieją przez bogactwo. Być może dla niego bogactwo oznacza możliwość kupowania wszystkiego, czego chce.
Jeśli twoja rodzina naprawdę potrzebuje pieniędzy, dzieci muszą być uczciwe. Warto wyjaśnić, że w tej chwili musisz żyć za niewielką kwotę i mądrze zarządzać swoimi funduszami, kupując tylko to, czego potrzebujesz. Jednocześnie poinformuj dziecko - bez względu na okoliczności zawsze zadbasz o jego potrzeby.
Dlaczego inne dzieci mnie ignorują?
Jeśli dziecko o to pyta, oznacza to, że nadal czuje się samotny w swoim otoczeniu - w szkole lub w ogrodzie. Nie należy odsuwać na bok jego słów, nazywając je głupotami - prawdziwy problem może kryć się za nimi. Spróbuj dowiedzieć się, czy nikt nie przyjaźni się z dzieckiem, czy tylko tego dnia ktoś się z nim nie bawił.
Powiedz swojemu synowi lub córce, że czasami zdarza się to każdemu, a uraza i gniew są wspólne dla wszystkich. Wyjaśnij, że na pewno pojawią się przyjaciele, to tylko kwestia czasu. Naucz dzieci od najmłodszych lat kontrolowania emocji i znajdowania wspólnego języka z rówieśnikami, aby w przyszłości odnieśli sukces. Rozmowa z nauczycielem nie będzie zbyteczna - zapytaj, jak Twoje dziecko komunikuje się z dziećmi w klasie lub w grupie.
Czy wydarzy się nam katastrofa?
Media są dosłownie pełne doniesień o katastrofach występujących wszędzie - powodziach, atakach terrorystycznych, trzęsieniach ziemi. Dzieci biorą tę informację do serca, próbując na sobie. Aby uchronić ich przed niepotrzebnymi zmartwieniami, ogranicz oglądanie kanałów informacyjnych w obecności małych widzów i nie rozmawiaj z nimi o tragedii.
Słuchaj swojego syna lub córki, pozwól im dzielić się z tobą swoimi obawami, a następnie uspokój się, mówiąc, że nic takiego się nie stanie twojej rodzinie. Jeśli nadal możesz przetrwać katastrofę, nie okłamuj dziecka, ale zapewnij sobie ochronę. Wspomnij o wszelkiego rodzaju służbach ratowniczych, pracy lekarzy i policji, którzy zawsze są gotowi pomóc ludziom w niebezpieczeństwie.
Czy nasza babcia umiera?
Jeśli bliski krewny jest poważnie chory w rodzinie, nie ma sensu ukrywać własnych uczuć przed dziećmi. Jeśli będziesz stale unikać tego tematu, dziecko może czuć się winne. Najlepiej usiąść i porozmawiać z nim o chorobie, wyjaśnić przyczyny choroby, a także możliwe konsekwencje.
Powiedz dziecku, że lekarze starają się pomóc, robią wszystko, co w ich mocy, ale niektórych chorób nie można wyleczyć. Dzieci bardzo boją się utraty krewnych, zwłaszcza matki. Aby ich uspokoić, wystarczy upewnić się, że rodzice są zdrowi i pozostaną z nimi przez długi czas.
Mamo i tato, rozwodzisz się?
Jeśli rodzice się kłócą, dziecko prawdopodobnie źle zinterpretuje swoje zachowanie - pomyślą o separacji i rozwodzie. To prawdziwa trauma zarówno dla dzieci, jak i młodzieży, ponieważ relacje ojciec-matka są dla nich wzorem do naśladowania. Dlatego ważne jest, aby okazywać sobie szacunek nawet w okresach niezgody.
Wyjaśnij, że nie planujesz się rozwieść ani żyć osobno, a jeśli tak nie jest, powiedz dzieciom prawdę.Najważniejsze dla dzieci jest zaufanie do rodzicielskiej miłości i troski oraz to, że nie zostaną porzucone.
Po tym, jak raz odrzuciłeś niezręczne pytanie z powodu nieprzygotowania na to, pamiętaj, aby rozpocząć tę rozmowę później. Delikatnie i spokojnie wyjaśnij swojemu dziecku, o co prosił. Robiąc to, okazujesz swoje zainteresowanie i troskę.
Czytamy również:
- Top 10 pytań dla dzieci, które wprawiają rodziców w zakłopotanie (i jak na nie odpowiedzieć). Część 1
- 11 trudnych pytań dla dzieci i jak na nie odpowiedzieć
- Dziecko znalazło cię w sypialni na „ciekawe zajęcie”. Co robić i jak znaleźć właściwe słowa?
- Wiek „Dlaczego” lub 100 tysięcy „Dlaczego…? I dlaczego..?"
- Jak wyjaśnić dziecku, skąd pochodzą dzieci
- Wideo: Jak odpowiedzieć na pytania dzieci dotyczące seksu, śmierci, palenia i narkotyków
